Μάχη της Αλαμάνας
Η Λαμία εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης, στα χρόνια της επανάστασης, θεωρούνταν διοικητικό κέντρο, και ήταν μια ακόμα υποδουλωμένη πόλη που έπρεπε να απελευθερωθεί, ώστε η ελληνική ισχύ να σταθεροποιηθεί. Με την επανάσταση να έχει ξεκινήσει στη Στερεά Ελλάδα, οι αγωνιστές είχαν καταφέρει ήδη να καταλάβουν σημαντικές πόλεις, όπως η Λιβαδιά, η Θήβα, η Αταλάντη.
Η Γέφυρα της Αλαμάνας είναι ονομασία γέφυρας του Σπερχειού ποταμού που βρίσκεται 3 χλμ. δυτικά των Θερμοπυλών. Σε αυτό το μέρος Αθανάσιος Διάκος, μία από τις μεγαλύτερες ηρωικές μορφές του πρώτου έτους της Ελληνικής επανάστασης, επέλεξε να αναμετρηθεί με το ασκέρι του Ομέρ Βρυώνη που κατευθύνονταν στην Αττική. Στην ομώνυμη μάχη που ακολούθησε στις 22 (ή 23 όπως αναφέρεται από τις πηγές) Απριλίου του 1821 συνελήφθη από τους Τούρκους όπου και βρήκε μαρτυρικό θάνατο.
Συγκεκριμένα, μετά την εξέγερση των Ελλήνων, ο Ομέρ Βρυώνης και ο Κιοσέ-Μεχμέτ, διοικητές του τουρκικού στρατού, οι οποίοι στάλθηκαν από τον Χουρσίτ Πασά, κατέβηκαν με περίπου 8.000 άνδρες από τα Ιωάννινα για να καταπνίξουν την επανάσταση που είχε ξεσπάσει.
Ο Αθανάσιος Διάκος μαζί με τον Δυοβουνιώτη και τον Πανουργιά, σχεδίασαν το στρατιωτικό εγχείρημα χωρίζοντας τους άντρες σε τρία μέτωπα, με στόχο να αποτρέψουν την δύναμη των Τούρκων. Στις 22 Απριλίου ο Πανουργιάς στρατοπεδεύει στη Χαλκομάτα, ο Δυοβουνιώτης στη γέφυρα του Γοργοποτάμου και ο Διάκος στην Αλαμάνα. Η στρατιωτική απόκρουση από τους αντιπάλους στα δύο πρώτα μέτωπα, υπήρξε άμεση και νικηφόρα. Δίνοντας τους, την δυνατότητα να συνεχίσουν προς την Αλαμάνα.
Στη μάχη της Αλαμάνας τη θέση του στρατηγού την είχε ο Διάκος, ο οποίος μαζί με 500 άντρες κατάφερε να αντισταθεί ηρωικά αλλά όχι να νικήσει υπέρ του Κιοσσέ Μεχμέτ και του Ομέρ Βρύωνη. Ο ίδιος αιχμαλωτίσθηκε και μεταφέρθηκε στη Λαμία σιδηροδέσμιος για παραδειγματική τιμωρία και τελικά βρήκε ηρωικό θάνατο, αφού υπέστη το μαρτύριο του ανασκολοπισμού από τον Τούρκο διοικητή, Ομέρ Βρυώνη.
Ο μαρτυρικός και ηρωικός του θάνατος σε συνδυασμό με την πεισματική αντίσταση και την ήττα της μάχης, επέφερε θετικά αποτελέσματα στη ψυχολογία των Ελλήνων που θέλοντας να πάρουν εκδίκηση απέδειξαν ότι δεν είναι αγωνιστές εξέγερσης αλλά επανάστασης. Ο χαρακτήρας και ο απόηχος πια των μαχών αρχίζει να αποκτά βαρύτητα σε όλη την υποδουλωμένη Ελλάδα.
Στην τοποθεσία της μάχης της Αλαμάνας, σήμερα είναι χτισμένο ένα μνημείο υπέρ του αγώνα και της συμμετοχής του Αθανάσιου Διάκου στην επανάσταση.
Το μνημείο στα μελλοντικά σχέδια του δήμου θα υποστηριχθεί με τη δημιουργία κτιρίου όπως ακριβώς προϋπήρχε στη τοποθεσία το “Χάνι της Αλαμάνας” μαζί με την ανακατασκευή της ιστορικής γέφυρας. Πραγματοποιώντας αυτές τις αλλαγές ο επισκέπτης θα μπορεί να βιώσει το περιβάλλον της μάχης όπως υπήρχε 200 χρόνια πριν.
Η Γέφυρα της Αλαμάνας είναι ονομασία γέφυρας του Σπερχειού ποταμού που βρίσκεται 3 χλμ. δυτικά των Θερμοπυλών. Σε αυτό το μέρος Αθανάσιος Διάκος, μία από τις μεγαλύτερες ηρωικές μορφές του πρώτου έτους της Ελληνικής επανάστασης, επέλεξε να αναμετρηθεί με το ασκέρι του Ομέρ Βρυώνη που κατευθύνονταν στην Αττική. Στην ομώνυμη μάχη που ακολούθησε στις 22 (ή 23 όπως αναφέρεται από τις πηγές) Απριλίου του 1821 συνελήφθη από τους Τούρκους όπου και βρήκε μαρτυρικό θάνατο.
Συγκεκριμένα, μετά την εξέγερση των Ελλήνων, ο Ομέρ Βρυώνης και ο Κιοσέ-Μεχμέτ, διοικητές του τουρκικού στρατού, οι οποίοι στάλθηκαν από τον Χουρσίτ Πασά, κατέβηκαν με περίπου 8.000 άνδρες από τα Ιωάννινα για να καταπνίξουν την επανάσταση που είχε ξεσπάσει.
Ο Αθανάσιος Διάκος μαζί με τον Δυοβουνιώτη και τον Πανουργιά, σχεδίασαν το στρατιωτικό εγχείρημα χωρίζοντας τους άντρες σε τρία μέτωπα, με στόχο να αποτρέψουν την δύναμη των Τούρκων. Στις 22 Απριλίου ο Πανουργιάς στρατοπεδεύει στη Χαλκομάτα, ο Δυοβουνιώτης στη γέφυρα του Γοργοποτάμου και ο Διάκος στην Αλαμάνα. Η στρατιωτική απόκρουση από τους αντιπάλους στα δύο πρώτα μέτωπα, υπήρξε άμεση και νικηφόρα. Δίνοντας τους, την δυνατότητα να συνεχίσουν προς την Αλαμάνα.
Στη μάχη της Αλαμάνας τη θέση του στρατηγού την είχε ο Διάκος, ο οποίος μαζί με 500 άντρες κατάφερε να αντισταθεί ηρωικά αλλά όχι να νικήσει υπέρ του Κιοσσέ Μεχμέτ και του Ομέρ Βρύωνη. Ο ίδιος αιχμαλωτίσθηκε και μεταφέρθηκε στη Λαμία σιδηροδέσμιος για παραδειγματική τιμωρία και τελικά βρήκε ηρωικό θάνατο, αφού υπέστη το μαρτύριο του ανασκολοπισμού από τον Τούρκο διοικητή, Ομέρ Βρυώνη.
Ο μαρτυρικός και ηρωικός του θάνατος σε συνδυασμό με την πεισματική αντίσταση και την ήττα της μάχης, επέφερε θετικά αποτελέσματα στη ψυχολογία των Ελλήνων που θέλοντας να πάρουν εκδίκηση απέδειξαν ότι δεν είναι αγωνιστές εξέγερσης αλλά επανάστασης. Ο χαρακτήρας και ο απόηχος πια των μαχών αρχίζει να αποκτά βαρύτητα σε όλη την υποδουλωμένη Ελλάδα.
Στην τοποθεσία της μάχης της Αλαμάνας, σήμερα είναι χτισμένο ένα μνημείο υπέρ του αγώνα και της συμμετοχής του Αθανάσιου Διάκου στην επανάσταση.
Το μνημείο στα μελλοντικά σχέδια του δήμου θα υποστηριχθεί με τη δημιουργία κτιρίου όπως ακριβώς προϋπήρχε στη τοποθεσία το “Χάνι της Αλαμάνας” μαζί με την ανακατασκευή της ιστορικής γέφυρας. Πραγματοποιώντας αυτές τις αλλαγές ο επισκέπτης θα μπορεί να βιώσει το περιβάλλον της μάχης όπως υπήρχε 200 χρόνια πριν.
|
Η ιστοσελίδα δημιουργήθηκε στο πλαίσιο πρακτικής άσκησης της κ. Ιωάννας Παπαδοπούλου, φοιτήτριας του πανεπιστημίου Πατρών στο τμήμα “Διαχείρισης πολιτισμικού περιβάλλοντος και νέων τεχνολογιών'' και σε συνεργασία με το Σωματείο "ΔΙΑΖΩΜΑ"